Łuskowce (pangoliny) to gatunek, który Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała za „poważnie zagrożony wyginięciem”. Obok psów łuskowce stanowią przysmak w krajach azjatyckich, prócz tego ich keratynowe łuski wykorzystuje się w medycynie ludowej. Ceny za kilogram mięsa osiągają na czarnym rynku zwrotne ceny, wyższe nawet od kości słoniowej. Właśnie na statku kursującym między Nigerią i Wietnamem przechwycono rekordowy transport – 12,7 ton mięsa oraz worki z łuskami.
Opisane były jako „mrożona wołowina”. Wartość transportu wyceniono na 38,5 mln dolarów. To nie pierwszy taki przypadek: w kwietniu zeszłego roku zatrzymano chiński kuter z truchłami 2 tys. zwierząt, w sierpniu – 6 ton żywych, przewożonych z Indonezji do Wietnamu w kontenerze z naklejką „mrożone ryby”.
W ciągu minionej dekady schwytanych i zabitych przez kłusowników zostało ponad milion pangolinów. W sumie w przyrodzie występuje ich 8 gatunków – najbardziej zagrożone są 4 żyjące w Azji (pozostałe występują w Afryce).
Paul Thomson z Pangolin Specialist Group, organizacji działająca w ramach Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody oceniła, że rekordowy transport próbował przemycić aż 36 tys. martwych zwierząt.
To najbardziej poszukiwany ssak świata i wyjątkowo cenny łup dla przemytników – jeden łuskowiec przynosi zysk równy rocznym dochodom myśliwego. Mięso tych zwierząt trafia na stoły zamożnych Azjatów, jest oznaką statusu. W Chinach niektóre szpitale podają leki na bazie keratynowych łusek, a sklepy z wyrobami medycyny ludowej zachwalają preparaty jako panaceum na całą masę dolegliwości: choroby skóry, reumatyzm. Naukowcy nie potwierdzają, aby łuski pangolinów miały zbawczy wpływ na jakiekolwiek choroby. Dochodowy biznes wyrósł na przesądach.
W lutym 2019 WildAid zaapelował do Chin, aby oficjalnie zakazały handlu mięsem i łuskami, tak jak zrobiły to z kłami słoni. Wówczas w Hongkongu przechwycono 7,5 tony łusek o wartości 5,3 mln dolarów.
