W ostatnim miesiącu 2017 r. Afrykański Kongres Narodowy zmienił przywódcę. Już w tym momencie było jasne, że Republikę Południowej Afryki czeka także zmiana na stanowisku prezydenta i zostanie nim nie protegowana obecnie rządzącego Jacoba Zumy jego eksżona, ale wiceprezydent Cyril Ramaphosa. Analitycy zastanawiają się, kiedy to na nastąpi. Ciekawsze jest jednak, co oznaczać to będzie dla RPA.
Rok 2017 zaznaczył się kolejną erupcją napięcia w zachodnim Kamerunie. I tak samo jak poprzednio, nie znaleziono satysfakcjonujących rozwiązań, konflikt tli się nadal. Może okazać się, że ponownie wybuchnie – szybciej, niż by się ktokolwiek spodziewał, bo przyszły rok to rok wyborczy, a zatem polityczne emocje znów się rozpalą. I tym razem może się to nie skończyć tak jak zwykle.
Kiedy w ubiegłym roku podsumowywałem pierwszy rok urzędowania prezydenta Muhammadu Buhariego, pomimo głębokiego kryzysu, w jakim wówczas znajdowała się Nigeria, wydawało się, że można było myśleć o jej perspektywach w sposób względnie optymistyczny. Rok później tego optymizmu zostało znacznie mniej.
Rządy prezydenta Gambii Yahyi Jammeha wyglądają jak wielosezonowy serial telewizyjny.
Prezydent Rwandy Paul Kagame uznał, że przeprosiny ze strony Kościoła katolickiego za rolę odegraną w ludobójstwie w 1994 r. nie są satysfakcjonujące. Ich autorami są rwandyjscy biskupi, prezydent oczekuje jednak, że powinny one wyjść od Watykanu.
Izrael wyrzuca niechcianych gości, których najpierw przyjmował z otwartymi ramionami.
Apartheid wciąż zbiera w RPA polityczne żniwo. Malema straszy rabacją, ubierając ją w szaty rewolucji społecznej. Szykuje się powtórka z Zimbabwe?
Czy wprowadzenie stanu wyjątkowego przez Etiopię miało uratować wizytę niemieckiej kanclerz Angeli Merkel w Addis Abebie i wykazać, że kraj ten potrafi radzić sobie z niepokojami społecznymi i mimo nich pozostanie atrakcyjny dla zagranicznych inwestorów? Czy też może było po prostu odpowiedzią rządu nieskorego do dialogu z protestującymi?
24 września to wielki dzień dla Somalijczyków. Pierwszy raz od 32 lat pójdą wrzucić do urn karty wyborcze. Ale spokojnie, nie rozpędzajmy się z optymistycznymi prognozami.
Sudan Południowy miał być pokazem dobroczynnego wpływu Ameryki w Afryce. Okazał się – w najlepszym przypadku – fiaskiem amerykańskiej polityki. Może nie tak oczywistym i bez tak daleko sięgających konsekwencji, jak Afganistan, Irak czy Libia, ale całkowitym.
W Zimbabwe rozpoczyna sie morderczy wyścig o władzę. Robert Mugabe zdaje się już słabnąć. W sztafecie na prowadzenie wysuwa się jego żona, ale opozycja również biegnie ile sił w nogach.
Wynik wyborów samorządowych w Republice Południowej Afryki wskazuje na zachwianie poparcia Afrykańskiego Kongresu Narodowego, który rządzi nieprzerwanie od czasu obalenia apartheidu w 1994 r.
Nigeria jest jednym z największych producentów ropy naftowej na świecie. Nie przyniosło jej to jednak dobrobytu, który, zdawało się, jest w zasięgu ręki. Obecnie zaś, wskutek spadku cen ropy, sytuacja kraju uzależnionego od eksportu tego surowca stała się wręcz dramatyczna.
„Dożywotni prezydenci” z krajów afrykańskich przywódcom europejskim wydają się polityczną osobliwością. Są też łatwym celem krytyki jako główna przeszkoda na drodze ku demokratyzacji. Jest to prawda, choć niecałkowita.
Maciej Wiśniowski
Małgorzata Kulbaczewska-Figat
Piotr Nowak, Weronika Książek, Bojan Stanisławski, Jerzy Szygiel
Rafał Bakalarczyk, Piotr Gadzinowski, Piotr Ikonowicz, Grzegorz Waliński, Bolesław Jaszczuk, Jarosław Pietrzak, Piotr Kuligowski, Damian Duszczenko, Piotr Szumlewicz, Agnieszka Wołk-Łaniewska, Tadeusz Jasiński, Łukasz Moll, Michał Pytlik, Mirosław Karwat
2xMW Sp. z o.o.
ul. Żurawia 45
00-680 Warszawa
tel. 530 330 130
