Unia Europejska dąży do maksymalnego ograniczenia emisji dwutlenku węgla, Stany Zjednoczone i Chiny są dalekie od takich zamierzeń. Strategia wzrostu w Chinach jest nadal traktowana jako sprawa bardziej priorytetowa niż ochrona środowiska, ale tamtejsze władze przynajmniej deklarują zmianę podejścia do gospodarki. W USA Joe Biden dopiero pokaże, czy jego deklaracje o chęci działań na rzecz klimatu były coś warte.
W 2019 r. Chiny wyemitowały 11,54 mln ton dwutlenku węgla. W 2020 r., gdy emisje nieznacznie spadały na całym świecie w związku z pandemią i wielkim gospodarczym spowolnieniem, poziom ten zmniejszył się o 2 proc. Z kolei ze Stanów Zjednoczonych do atmosfery dostało się 5,11 mln ton CO2. W liczbach bezwzględnych to wynik znacznie niższy, ale jeśli przeliczyć emisję „na głowę obywatela” – okazuje się, że Amerykanin pozostawił znacznie większy ślad, niż Chińczyk. Emisja w obydwu walczących o status światowego supermocarstwa państwach systematycznie rośnie. W USA w ciągu ostatnich pięciu dekad wzrosła o 8,9 proc., w Chinach przeżywających dynamiczne przemiany gospodarcze – o 1168 proc. (!).
Na dalszych miejscach rankingu największych producentów CO2 są Indie, Rosja i Japonia. Szóste miejsce ciągle zajmują Niemcy, chociaż w ostatnich dekadach coraz bardziej kojarzą się z zieloną energią, a od 1970 r. ograniczyły emisję o ponad 1/3. Ranking pokazuje jednak jasno: wysiłki Unii Europejskiej na rzecz nowego zielonego ładu okażą się dramatycznie niewystarczające, jeśli poza Starym Kontynentem nic się nie zmieni.
Trump na tropie postprawdy. Były prezydent USA zakłada własną platformę social media
Zbanowany na wszystkich serwisach społecznościowych jak Twitter i Facebook, Donald Trump d…
