Pożegnanie Mieczysława Rakowskiego

15 listopada w Warszawie członkowie rodziny i przyjaciele pożegnali, zmarłego tydzień wcześniej w wieku 104 lat, Mieczysława Rakowskiego, ekonomistę i człowieka lewicy. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Komunalnym Północnym i miał charakter świecki. W trakcie ceremonii wspomniano życie i osiągnięcia zmarłego.

Mieczysław Rakowski urodził się w kwietniu 1917 roku. Działalność społeczną rozpoczynał w Komunistycznym Związku Młodzieży Polski w latach 30. XX wieku. We wrześniu 1939 roku uciekł przed niemiecką agresją do Lwowa, gdzie rozpoczął studia na tamtejszej politechnice. W czerwcu 1941 roku ponownie musiał uciekać na wschód przed Niemcami. Opuścił miasto jednym z ostatnich transportów. Pracował później w kołchozie na północnym Uralu.

Po powrocie do Polski w roku 1946 podjął działalność naukową. Wstąpił również do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie PZPR. Włączył się w odbudowę kraju. Współpracował przy tworzeniu Trzyletniego Planu Odbudowy. Pracował w licznych instytucjach naukowych, między innymi Instytucie Ekonomicznym Polskiej Akademii Nauk, a także Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. W ramach KPMG brał udział nad badaniami różnych wariantów rozwoju ekonomicznego.

Pozostawił po sobie liczne artykuły naukowe między innym i dotyczące poziomu konsumpcji w gospodarce socjalistycznej oraz skutecznym metodom planowania ekonomicznego. Jego tezy dotyczące wzrostu wydajności pracy między innymi poprzez bardziej elastyczne zarządzanie oraz zwiększenie czasu wolnego, wyprzedzały epokę. Krytykował działania władz przeciwko organizowaniu się klasy robotniczej. Uważał, że ludziom pracy należy się, w ramach systemu socjalistycznego, większa podmiotowość. W latach 90. zajął się analizowaniem alternatywnych dla neoliberalizmu modeli ekonomicznych. Krytykował kapitalistyczne przemiany w Polsce. Analizował między innymi system ekonomiczny Chin, prognozując rozwój znaczenia tego kraju na arenie międzynarodowej. Działał w Związku Komunistów Polskich „Proletariat” i współpracował ze Stowarzyszeniem Marksistów Polskich. W roku 2004 ukazała się jego książka „Przemiany i szanse socjalizmu”. W ostatnich latach życia poświęcił się między innymi badaniom nad gospodarką chińską, a także perspektywami rozwoju ruchów antykapitalistycznych i możliwościami budowy nowoczesnego społeczeństwa bezklasowego.