Wszyscy o tym mówili, wszyscy to przewidywali. Bogatsza część świata, zajęta sobą, nie zareagowała.
Kontynent afrykański jest niemal bezbronny w obliczu pandemii. Informacje o tym, że odnotowano do tej pory 20 tys. zarażonych nie mówią nic, ponieważ służby państw afrykańskich nie są w stanie ani przeprowadzić testów na masową skalę, ani ich służby medyczne nie są w stanie opracowywać rzetelnych raportów statystycznych w takich okolicznościach. Eksperci twierdzą, że tak naprawdę zarażonych jest wielokrotnie więcej.
Oficjalnie podaje się, że z powodu koronawirusa zmarło około tysiąca osób – takie twierdzenia przywołuje Gazeta Wyborcza.
Komisja Gospodarcza Narodów Zjednoczonych ds. Afryki jest zdania, że główna fala zachorowań na koronawirusa dopiero w Afryce nastąpi. A wtedy liczba ofiar może sięgnąć milionów. Według szacunków Komisji w Afryce ponad 300 tys. osób straciło życie z powodu Covid-19.
Pandemia ma katastrofalny wpływ na kontynent również dlatego, że gospodarki państw afrykańskich są w oczywisty sposób mniej odporne na sytuacje kryzysowe. Wzrost średni wzrost gospodarczy wszystkich państwa afrykańskich może zmniejszyć się z 3,2 proc. do 1,8 proc., co oznacza, że kolejne 27 mln. ludzi znajdzie się w skrajnym ubóstwie.
O skali problemu niech świadczy fakt, że 56 proc. mieszkańców miast mieszka w slumsach lub zabudowaniach o nieuregulowanym statusie, a tylko 34 proc. afrykańskich gospodarstw domowych ma dostęp do podstawowych urządzeń sanitarnych i może na przykład dbać o regularną higienę rąk.
Opublikowany niedawno raport Komisji zauważa, że małe i średnie przedsiębiorstwa w Afryce znikną z jeśli nie uzyskają bezpośredniego wsparcia. Na dodatek cena ropy, która stanowi 40 proc. eksportu Afryki, spadła o połowę, a znaczny eksport afrykański, taki jak tekstylia i kwiaty cięte również znacząco się zmniejszył. Turystyka, która stanowi do 38 proc. PKB niektórych krajów afrykańskich, zastopowała, podobnie jak związany z nią przemysł lotniczy.
„Aby chronić wspólny dobrobyt kontynentu i budować go, potrzebne jest 100 miliardów dolarów, (…), aby zaspokoić bezpośrednie potrzeby ludności”, powiedziała Vera Songwe, podsekretarz generalna ONZ i sekretarz wykonawczy Komisji. Przypomniała także, że koszty ekonomiczne pandemii będą najprawdopodobniej wyższe niż straty z powodu ataku samego wirusa.
Komisja proponuje, by w ramach pomocy ułatwić dostarczanie podstawowych artykułów medycznych i żywności z jednoczesnym ograniczeniem eksportu żywności. Pojawiła się także sugestia, by prawa własności intelektualnej na artykuły medyczne, szczepionki i testy były przekazywane bezpłatnie Afryce.
Jednak oczekiwania Afryki na pomoc mogą okazać się złudne. Bogata Północ, zgodnie z ustalonym przez siebie zwyczajem, ograniczy się jedynie do współczujących gestów i uruchomienia dobroczynnych zbiórek, które nie będą w stanie pokryć nawet cząstki żądanej sumy.