Kiedy gruchnęła wieść, że PiS chce rakiem wycofać się z ustawy o ochronie zwierząt w tym kształcie, w którym złożyła ją do Sejmu, poprosiłam o komentarz kilka osób siedzących w temacie. Od rana obserwowałam fejsbukowe ściany aktywistów, pasjonatów, czy zwykłych zjadaczy chleba, którzy tak jak ja kibicowali ustawie. Widać było na nich bezsilność, frustrację przetykaną resztkami nadziei, poczucie zrobienia w balona. I ogarnęła mnie refleksja, że jesteśmy z tym naszym gniewem strasznie samotni. Traktuje się nas, również na lewicy, w podobny sposób, w jaki gospodarze traktują swoje psy na łańcuchach, co to teraz z 3-metrowych skoczą na 4-metrowe, a cyrkowcy swoje tygrysy i niedźwiedzie w klatkach: nasz głos nie ma znaczenia. Pobrzękuje sobie czasem gdzieś w tle i przypomina, żeCzytaj dalej >>>