Raport wpływowej organizacji broniącej praw człowieka na temat skutków oblężenia syryjskiej Rakki w 2017 r. nie pozostawia wątpliwości: USA i koalicjanci mogą zostać oskarżeni o zbrodnie wojenne.
Sprawy międzynarodowe nie interesują polskiej opinii publicznej. Zwykle zajmują niewiele miejsca w mediach i są na szarym końcu gazet, czy programów informacyjnych. Dlaczego? Bo wśród elit politycznych III RP nie są one sporne. Wszystkie liczące się siły polityczne, niezależnie czy są aktualnie przy władzy, czy w opozycji popierają agresywna politykę militarną NATO i USA.
Po wczorajszym, czwartym w ciągu miesiąca ataku izraelskim na Syrię i oddziały irańskie w tym kraju, dziś w nocy zostały zaatakowane rakietami pozycje izraelskie na okupowanych Wzgórzach Golan, prawdopodobnie przez Irańczyków. Odpowiedź izraelska była masowa: w stolicy Damaszku słyszano potężne eksplozje, rakiety spadły też na pozycje wojsk prezydenta Asada i oddziałów irańskich na południe od miasta.
Co najmniej dziewięciu irańskich żołnierzy miał zginąć od izraelskich rakiet wystrzelonych na Syrię przez armię izraelską zaraz po jednostronnym zerwaniu przez amerykańskiego prezydenta Trumpa umowy atomowej z Iranem. Irańczycy na prośbę rządu syryjskiego pomagają wojskom rządowym w walce z oddziałami Państwa Islamskiego okupującymi południowe przedmieścia Damaszku.
W ostatnich dniach pozostali w Syrii bojownicy tzw. Państwa Islamskiego (ISIL) ponieśli kolejne straty. Armia syryjska przy pomocy Palestyńczyków i wsparciu ze strony rosyjskiego lotnictwa wyparła ich z większości terenu należącego do obozu Jarmuk dla palestyńskich uchodźców zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie Damaszku. Jednocześnie w niedzielę 6 maja wojska irackie zaatakowały islamistów na lądzie i z powietrza.
Pomiędzy dwiema głównymi gałęziami islamu istnieją poważne różnice doktrynalne, których korzenie sięgają VII wieku. Ale czy naprawdę najlepszym sposobem na rozumienie napięć w regionie jest studiowanie historii islamskiej teologii? A co, jeśli obecny kształt napięć pomiędzy krajami, które tradycyjnie opisywane są rozmieszczaniem po dwóch stronach tej opozycji jest tak długowieczny, że… sięga zaledwie końca lat 70. XX wieku?
Niezwykle irytuje mnie powszechna i ustawiczna hiperwentylacja na punkcie dyktatorów, autorytarnych satrapów i totalitarnych społeczeństw. Nie dlatego, że systemy takie zasługują na poparcie, lecz ze względu na to, iż jest to pełna zakłamania i ignorancji poza, która uchodzi za oznakę przyzwoitości będąc w rzeczywistości symptomem głupoty. Dyktatura jest, niestety, zjawiskiem obecnym niemal wszędzie. Sprowadzanie tej kwestii li tylko do dyskusji gdzie można wybierać parlament swobodnie, gdzie zaś mają wygrać z góry upatrzeni faworyci, tudzież gdzie można swoich włodarzy opluć i jak wiele jest platform, które uznają to za swój punkt honoru jest po prostu poznawczym fałszerstwem. Najbardziej groźny deficyt demokracji, to taki, który uniemożliwia wpływ na kształtowanie narracji, norm i kultury. A ten porządek znajduje się obecnie w rękach gigantycznychCzytaj dalej >>>
Ostatni kryzys światowy zaczął się od krzyku „gaz!” w drzwiach szpitala, w którym byli cierpiący na hipoksję, z braku tlenu. Krzyki któregoś z Białych Hełmów, islamsko-brytyjskiej organizacji bojowo-medycznej, wywołały sfilmowaną, prawdziwą panikę. To one stały się pretekstem do strzelania rakietami w Syrię. Podobnie głośny krzyk „gaz!” rozległ się już miesiąc wcześniej, w Londynie, w dwa dni po znalezieniu zemdlonych Skripalów w parku Salisbury. Właściwie brzmiał „Rosja!”, ale narobił podobnego chaosu. Wszyscy są zmęczeni.
„Baszar, pobiłeś amerykańskie bombowce!”, „Baszar zwyciężył terrorystów!” – skandowało i śpiewało dziś ok. pół tysiąca syryjskich Druzów pozostających od ponad półwiecza pod izraelską okupacją. Starszyzna Druzów zebrała się na północy Wzgórz Golan, by obchodzić syryjskie święto państwowe. Uroczystości trwały w całym kraju, podczas gdy eksperci Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej rozpoczęli śledztwo w sprawie domniemanego ataku chemicznego we Wschodniej Gucie, za który Syria została ostrzelana rakietami przez trzy kraje zachodnie.
Wojska amerykańskie zostaną w Syrii, dopóki Waszyngton nie zrealizuje swoich trzech celów – powiedziała ambasador USA przy Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Nie starała się nawet przekonywać, że chodzi o krzewienie demokracji czy dążenie do trwałego pokoju.
Atak Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników na Syrię mógł zakończyć się znacznie poważniejszymi konsekwencjami.
Gumowe rękawiczki, maski medyczne, szczątki drobnego sprzętu laboratoryjnego widzieli wczoraj zachodni dziennikarze, którzy wraz z mieszkańcami Damaszku poszli wczoraj obejrzeć zburzony przez amerykańską rakietę trzypiętrowy budynek ośrodka badawczego w dzielnicy Barze. Według amerykańskiego generała Kennetha McKenzie, znajdowało się tu „centrum syryjskiego programu broni chemicznych”. Byli pracownicy ośrodka pukają się w głowę.
„Dwa lata przed wybuchem syryjskiej wojny pojechałem do Londynu, oczywiście nie w sprawie Syrii, ale spotkałem tam wysokich funkcjonariuszy brytyjskich, wśród których było kilku moich przyjaciół, którzy powiedzieli mi, że coś się w Syrii szykuje. Brytyjczycy planowali inwazję tego kraju przez rebeliantów. Poproszono mnie nawet o przystąpienie do tego projektu, ale odmówiłem. Trzeba pamiętać, że wojna w Syrii była wymyślona i przygotowywana od dawna. Celem miało być obalenie syryjskiego rządu, gdyż jest antyizraelski. Jak mi powiedział premier Izraela – „spróbujemy porozumieć się z rządami wokół, a te, które nie zechcą, obalimy”. To polityka, to pewna koncepcja historii, dlaczego nie, ale dobrze to wiedzieć.” – mówił pięć lat temu na publicznym kanale telewizyjnym były francuski, socjalistyczny minister spraw zagranicznych Roland Dumas.Czytaj dalej >>>
Dziś około trzeciej w nocy czasu polskiego Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Francja zaatakowały cele w Syrii. Rosja została uprzedzona, gdzie spadną rakiety. Zbombardowane obiekty wojskowe zostały zawczasu ewakuowane.
Co dalej z Syrią? Francuski rząd utrzymuje, że ma jednoznaczne dowody obarczające Baszszara al-Asada winą za przeprowadzenie ataku chemicznego. Premier Wielkiej Brytanii otrzymała zgodę kluczowych ministrów, by na tenże atak odpowiedzieć zbrojnie. Z Waszyngtonu płyną sprzeczne sygnały.
Stany Zjednoczone i ich prezydent raz niemal rozpoczynają operację wojenną, a raz wysyłają sygnały pojednawcze. Taka sytuacja, budząca przerażenie świata, trwa od kilku dni.
Prezydent Stanów Zjednoczonych Trump od rana zalewa dziś Twittera wpisami uprzedzającymi Rosję przed napaścią jego kraju na Syrię, który miałby być karą za sygnalizowany przez Al-Kaidę atak chemiczny w okupowanym przez dżihadystów z Armii Islamu mieście Duma we Wschodniej Gucie pod Damaszkiem. Oskarżonym jest wojsko syryjskie. Trump napisał m.in., że stosunki Ameryki z Rosją są „gorsze niż w czasach zimnej wojny”.
Wielka Brytania powinna wesprzeć zbrojną interwencję w Syrii – powiedział były premier Tony Blair. Niegdysiejszy orędownik uderzenia na Irak pod wydumanym pretekstem teraz marzy o zrujnowaniu kolejnego bliskowschodniego kraju.
W momencie zakończenia trzydniowej wizyty Mohammeda ben Salmana, satrapy Arabii Saudyjskiej, w Paryżu rzecznik francuskiego rządu zagroził wspólną ze Stanami Zjednoczonymi akcją zbrojną przeciw Syrii. Groźby te są związane z oskarżeniami wysuwanymi przez finansowanych przez Arabię dżihadystów Armii Islamu ze Wschodniej Guty pod Damaszkiem o atak chemiczny na cywilów, który miałby być dokonany przez syryjskie wojska rządowe.
Emmanuel Macron, były bankowy golden boy, który jako prezydent Francji oświadczył, że nie uzna wyników przyszłych wyborów w Wenezueli, roztoczył właśnie czerwony dywan i inne wdzięki Republiki przed Mohammedem ben Salmanem, dyktatorem Arabii Saudyjskiej, w której żadnych wyborów nie ma. Zjadł z nim wczoraj miłą kolację w królewskim Luwrze, pośród dzieł sztuki. Zgięta w pół Francja oddawała tam hołd szefowi państwa islamskiego, gdzie w imię jego władzy seryjnie ścina się ludziom głowy na parkingach supermarketów. Ale w końcu nie tylko bankowcy padają plackiem przed Workiem Pieniędzy. Worek Pieniędzy nie potrzebuje już broni na wojnę w Jemenie. Stali dostawcy – USA, Wielka Brytania i Francja – przyłożyli się już wystarczająco do „największej katastrofy humanitarnej na świecie”, jak ONZ nazywa obecną sytuacjęCzytaj dalej >>>
Przemysław Wielgosz
Maciej Wiśniowski
Małgorzata Kulbaczewska-Figat
Piotr Nowak, Weronika Książek, Bojan Stanisławski, Jerzy Szygiel
Rafał Bakalarczyk, Piotr Gadzinowski, Piotr Ikonowicz, Grzegorz Waliński, Bolesław Jaszczuk, Jarosław Pietrzak, Piotr Kuligowski, Damian Duszczenko, Piotr Szumlewicz, Agnieszka Wołk-Łaniewska, Tadeusz Jasiński, Łukasz Moll, Michał Pytlik, Mirosław Karwat
2xMW Sp. z o.o.
ul. Żurawia 45
00-680 Warszawa
tel. 530 330 130
