Łódź: Manifa przeszła po raz szesnasty. Pod znakiem antykapitalizmu

fot. Łódzkie Dziewuchy Dziewuchom

W ubiegłym tygodniu mieszkanki Warszawy, a wczoraj łodzianki wyszły na ulice, wołając: to my jesteśmy rewolucją!

– Kobiety walczą każdego dnia – w środowisku pracy, w środowisku społecznym i kulturowym, często we własnym domu. Walczymy o równe prawa, równą płacę, dostęp do świadczeń, prawo do aborcji, dostęp do przedszkoli i żłobków, by po urodzeniu dziecka móc wrócić do pracy. Walczymy ze stereotypami, mobbingiem, dyskryminacją, molestowaniem na tle seksualnym, walczymy ze wszelkimi przejawami przemocy – pisały organizatorki w zapowiedzi wydarzenia na Facebooku. Podobnie bojowa atmosfera panowała podczas marszu, jaki odbył się w sobotę 9 marca. Przez pasaż Schillera przeszło ponad sto kobiet, których nie zniechęciła fatalna pogoda.

W przemówieniach mocno wybrzmiał feminizm socjalny.

– Coraz mniej nas interesują lepkie podłogi i szklane sufity, czyli walka o te nieliczne, które mogą zrobić karierę. Bo miliony pracownic w tym kraju – w produkcji, logistyce czy instytucjach samorządowych – zarabiają pensje, które nie wystarczają na przeżycie – przypominała Agnieszka Mróz z Inicjatywy Pracowniczej. Wzywała, by pamiętać, że bez kobiet świat nie działa, ale działanie w obronie praw kobiet musi opierać się na upominaniu się o ich prawa socjalne.

Inna mówczyni przypominała o tym, jak wielkim problemem we współczesnym polskim społeczeństwie jest uchylanie się od płacenia alimentów. W dramatycznej większości przypadków – przez mężczyzn.

– W Polsce ponad milion dzieci jest okradanych przez rodziców, którzy nie płacą alimentów. 97 procent to ojcowie. A kobiety, które domagają się alimentów dla dzieci, są traktowane jako materialistki. Chcemy żyć w kraju, w którym przemoc ekonomiczna jest traktowana poważnie – powiedziała.

Bożena Korczyńska z łódzkiej Manify przypomniała, że kobiety stanowią ponad połowę polskiego społeczeństwa. Nie może być tak, że ich punkt widzenia i potrzeby są ignorowane przez rządzących krajem.

Symbolem współpracy i pomocy wzajemnej, jaką powinny dawać sobie kobiety, był szal z hasłem „Siostrzeństwo” wyeksponowany przez aktywistki podczas przemarszu.

Przeciwko Manifie wystąpiła niewielka grupa obrońców płodów, która wyeksponowała po przeciwnej stronie ulicy baner z drastycznym zdjęciem i puszczała z głośnika pasujący do niego przekaz. Uczestniczki protestu odpowiedziały, wołając: moja macica, moja sprawa!

– Społeczeństwo, którego chcemy będzie antyfaszystowskie, antyrasistowskie i antykapitalistyczne – powiedziano na zakończenie protestu. Podkreślono również, że żadna z kobiet, które zginęły w walce o równość, nie zostanie zapomniana – i odpalono symboliczne race.