W kolejnym mieście zapadło orzeczenie, według którego dekomunizowanie Dąbrowszczaków nie miało podstaw nawet w świetle obowiązującej ustawy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie cofnął rozporządzenie wojewody zmieniające nazwę poświęconej im ulicy.
– Duda nie ujawnił „Aneksu”, za to zawetował degradacje. Jasność w temacie? – zapytał retorycznie Witold Gadowski na Twitterze. Sugestia, że prezydent wetując tzw. ustawę degradacyjną stanął po stronie ubeków, jest cokolwiek paranoiczna, a więc typowa dla tego publicysty i dość częsta dla prawej strony sceny publicznej. Swoją drogą przeciwko ujawnianiu aneksu WSI jest także Jarosław Kaczyński, nie ujawnił go też Lech Kaczyński, ale mniejsza. Powiedzmy sobie jednak szczerze, że Gadowski i inni publicyści związani z Gazetą Polską, którzy najgłośniej na prawicy krytykują weto, nie robią tego bezinteresownie – to środowisko jest wiernym kibicem Antoniego Macierewicza, który jest z Dudą skonfliktowany. Czy ktoś, głosując na Andrzeja Dudę, przypuszczał, że weźmie on w obronę komunistycznych zbrodniarzy? Że jego doradcami zostaną ludzie powiązaniCzytaj dalej >>>
Ulica Dąbrowszczaków w Gdańsku zostaje. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w czwartek uchylił zarządzenie zastępcze wojewody, na mocy którego „zdekomunizowano” siedem ulic, m.in. zamieniono upamiętnienie antyfaszystowskich ochotników na ul. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Najpierw ulice, teraz tablice. Z budynku Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi przy Piotrkowskiej 104 usunięto tablicę upamiętniającą Armię Czerwoną. To dekomunizacyjny wierzchołek góry lodowej – do zlikwidowania jest jeszcze wiele tablic przy reprezentacyjnej ulicy miasta, sęk w tym, że zarówno ta konkretna kamienica, w której mieści się urząd, jak i cała Piotrkowska – są wpisane do rejestru zabytków. A zabytki nie podlegają dekomunizacji.
Z Sejn zniknął dawny Pomnik Zwycięstwa, przemianowany w 1982 na Pomnik Matki Polki. Uznano, że zmiana kontekstu nie wystarczy. Zawiniły mniejsze elementy znajdujące się po bokach kobiecej postaci: figury radzieckich żołnierzy oraz orzeł bez korony. Uznano, iż nie można ryzykować, by zachęcały mieszkańców Sejn do wychwalania totalitarnego ustroju.
Jakich zbrodni przeciwko narodowi polskiemu dopuściła się Róża Luksemburg? Trudno orzec. Na to pytanie nie potrafią odpowiedzieć również władze Zamościa, ale nie przeszkodziło im to w usunięciu tablicy poświęconej wybitnej działaczce ruchu robotniczego. Przeciwko skandalicznej decyzji protestują miejscowi społecznicy oraz działacze Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
– Na podstawie tzw. procesu dekomunizacji widać, że PiS doskonale przerobił lekcję z Gramsciego i zdobywania hegemonii kulturowej, czy też z Abramowskiego i koncepcji budowania korzystnego klimatu politycznego dla swojej formacji, nawet jeśli nie wiadomo, czy tych autorów na polskiej prawicy się w ogóle czyta – mówił wczoraj Piotr Ciszewski na spotkaniu w ramach Społecznego Forum Wymiany Myśli. Razem z Zuzą Ziółkowską-Hercberg, Romanem Kurkiewiczem tłumaczył, dlaczego dekomunizacja jest ogromną manipulacją i jak można stawiać jej czoła.
Wierchuszka polskich myśliwych może spać spokojnie. Szaleństwo dekomunizacji szczęśliwie ominie Polski Związek Łowiecki. Dzięki zmianie w przepisach, szef tej organizacji zachowa stanowisko.
Szaleństwo dekomunizacyjne trwa w najlepsze – swoją ulicę na Żoliborzu decyzją wojewody Sipiery stracił Stanisław Tołwiński: prezydent Warszawy, działacz PPS i – jak się okazuje, Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.
Polska, 1946. Właśnie minęła pierwsza spokojna wiosna, a potem pierwsze lato bez strachu, który towarzyszył ludziom przez poprzednich lat sześć. Społeczeństwo jest obolałe; zbiorowa i indywidualna trauma. Każdy stracił kogoś bliskiego, wielu ma nadzieję, że ci, na których czekają, jeszcze wrócą. Kraj jest podnoszony z gruzów po wojennej katastrofie. Odbudowywana jest infrastruktura drogowa, powstają nowe szkoły, urzędy, wznoszone są pierwsze fabryki i zakłady pracy. Czego najbardziej pragnie społeczeństwo? Spokoju, stabilizacji i wsparcia socjalnego ze strony państwa. Mało kogo obchodzi, czy orzeł będzie mieć na głowie koronę. Ludzie chcą pracy i dachu nad głową. A także reformy rolnej, która ostatecznie zniosła relikty feudalizmu. Łucja Anatolak miała 15 lat, kiedy kraj najechali naziści. W Polsce Ludowej szybko odnalazła swoje miejsce. W 1946Czytaj dalej >>>
Błyskawiczna interwencja, przeszukanie mieszkania i samochodu, zarzuty – funkcjonariusze w Gdańsku z niebywałą gorliwością zabrali się do ścigania mieszkańca ulicy Dąbrowszczaków, zdekomunizowanej na ul. Kaczyńskiego. Mężczyzna ośmielił się zakryć folią narzuconą przez wojewodę nazwę ulicy i odsłonić poprzednią.
Prawo i Sprawiedliwość wpadło na pomysł, aby pośmiertnie odebrać stopnie oficerskie Wojciechowi Jaruzelskiemu i Czesławowi Kiszczakowi. To część nowego modelu polityki historycznej, zgodnie z którym jeżeli coś w przeszłości toczyło się nie po myśli partii, to partia zadekretuje zmiany w obowiązującej wizji historii. Już kilkanaście miesięcy termu minister Antoni Macierewicz mianował pułkownika Ryszarda Kuklińskiego na generała brygady. Wtedy też Macierewicz obwieścił: „Chcę poinformować Polaków, że po raz ostatni w dniu dzisiejszym ze strony jakiegokolwiek urzędnika Ministerstwa Obrony Narodowej padło słowo „generał” przy nazwisku pana Jaruzelskiego. Podejmujemy kroki prawne mające na celu odebranie stopni wojskowych zarówno panu Jaruzelskiemu, jak i panu Kiszczakowi”. Macierewicz stracił funkcję, ale władza nie zapomniała o jego propozycjach. Jaki sens ma pośmiertnie odbieranie tytułów? Czy to oznacza,Czytaj dalej >>>
Państwo skwapliwie wyciągnęło 50 tys. zł z budżetu na dekomunizację Bieszczad – dziś startuje rozbiórka pomnika gen. Karola Świerczewskiego w Jabłonkach w woj. podkarpackim.
Służył niecałe dwa lata w Wojskach Ochrony Pogranicza, potem siedemnaście lat w Straży Granicznej, na mocy tzw. ustawy dezubekizacyjnej stracił emeryturę. Odwoływał się bezskutecznie, a uzasadnienie niekorzystnej dla niego decyzji wygląda tyleż żenująco, co niepokojąco.
Wojewoda Zbigniew Rau unieważnił uchwałę radnych miejskich z PO o przywróceniu głównemu placowi miasta poprzedniej nazwy. Radni usiłowali „kombinować” z definicją „zwycięstwa” w nazwie, ale przedobrzyli.
Inicjatywy na rzecz upamiętniania Dąbrowszczaków bardzo kolą w oczy głosicieli „jedynej słusznej historii” – tablice ze zdekomunizowaną nazwą ulicy błyskawicznie zniknęły z warszawskiej Pragi oraz z internetowych map. Wczoraj w internecie pojawiły się również zdjęcia zniszczonego kamienia pamiątkowego przy skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej.
Jak można było się spodziewać, uchwała Rady Warszawy o zmianie nazwy al. Lecha Kaczyńskiego na Trasę Łazienkowską, zamiast Alei Armii Ludowej, poszła do kosza. Radni ani nie potrafili przypomnieć wojewodzie z PiS, że AL ma prawo do upamiętnienia w stolicy choćby za walkę w Powstaniu Warszawskim, ani nie byli w stanie obronić „neutralnej” nazwy.
Rada Miasta Warszawy zmieniła nazwę Alei Lecha Kaczyńskiego. Ale to nie oznacza, że swoją ulicę odzyskali antyfaszystowscy bojownicy z Armii Ludowej.
Lista dekomunizacyjnych absurdów właśnie powiększyła się o kolejną pozycję, tym razem związaną z „obroną” kasowanych przez szalejącą prawicę nazw. Cudzysłów nieprzypadkowy.
Po powrocie z urlopu znów wkręciłam się w jeden z moich ulubionych seriali pt. „Dekomunizacja w Polsce”. Śledząc akcję ostatnich odcinków w lokalnej prasie i na miejskich portalach, nie mogę oprzeć się pewnej teorii, którą zapewne wielu odbierze jako spiskową. W mojej głowie powstało mianowicie przeświadczenie, iż cała „druga fala” dekomunizacji po 2015 wywołana została wyłącznie po to, aby w każdej gminie, powiecie, województwie i dzielnicy – powstała choć jedna aleja Lecha bądź skwerek Lecha i Marii. Nie chodzi o żaden ustrój totalitarny. O żadnych tam Dąbrowszczaków (sorry, szlachetni obrońcy), o żadnego Johna Lennona też bynajmniej nie chodzi. Spać spokojnie mogą wszyscy, którzy wieszczą, że wkrótce zabronione zostanie nadawanie imienia Józef (takie wątpliwości wyrażali radni Łodzi). W całej sprawie takCzytaj dalej >>>
Maciej Wiśniowski
Małgorzata Kulbaczewska-Figat
Piotr Nowak, Weronika Książek, Bojan Stanisławski, Jerzy Szygiel
Rafał Bakalarczyk, Piotr Gadzinowski, Piotr Ikonowicz, Grzegorz Waliński, Bolesław Jaszczuk, Jarosław Pietrzak, Piotr Kuligowski, Damian Duszczenko, Piotr Szumlewicz, Agnieszka Wołk-Łaniewska, Tadeusz Jasiński, Łukasz Moll, Michał Pytlik, Mirosław Karwat
2xMW Sp. z o.o.
ul. Żurawia 45
00-680 Warszawa
tel. 530 330 130
