Ekonomia

Kiedy ostatnio rozmawiałam z Kazimierzem Łaskim, opowiadałam mu o prekaryzacji i indywidualizacji pokolenia wychowanego po 1989 roku. Ciężko było mu zrozumieć dlaczego młodzi nie chcą się organizować przeciwko śmieciowemu zatrudnieniu. Ale nie tylko na poziomie krajowym – bo na nim, według Profesora, niewiele można obecnie, w tak zglobalizownym świecie, zdziałać…

Uroczystego otwarcia nowej inwestycji z reguły dokonuje się wówczas, gdy jest ona już gotowa do użytku. Jednak polski rząd wprowadził do tej tradycji niezwykle nowatorską modyfikację. Od teraz uroczystości otwarcia można dokonywać już w momencie zakończenia budowy. Byle można było odtrąbić sukces.

Młody człowiek, Paweł Musialek, napisał chmurnie, (by nie powiedzieć durnie): „Nie zostawiajmy ekologii lewicy”. Że jest młody, wnioskuję ze zdjęcia, bo nie jest tak, że każdy młody musi grzeszyć ponadprzeciętną butą nadzianą na arogancję. Czytając tego Pana musiałam zmuszać się do umiaru w języku; w końcu rzecz jest zbyt poważna, by…

„Kto za młodu nie był socjalistą, ten na starość będzie świnią” – mawiał Otto von Bismarck. Ryszard Petru socjalistą nigdy nie był.

Renta rodzinna po polsku to droga przez mękę.

Andrzej Karpiński, Stanisław Paradysz, Paweł Soroka, Wiesław Żółtkowski: „Od uprzemysłowienia w PRL do deindustrializacji kraju. Losy zakładów przemysłowych po 1945 roku” Warszawa, Wydawnictwo Muza, 2015,cena 44,90 zł.

W Polsce jeszcze długo nic się nie zmieni, jeśli nie uwierzymy, że zarówno bieda, jak i dobrobyt mają charakter systemowy. Nie są zasłużone.

Czyżby wreszcie znalazł się bat na Camerona?

Wracamy do wspomnień o transformacji, podczas której władze wszystkich opcji nie szczędziły wysiłku aby zlikwidować zakłady powstałe w „słusznie minionych czasach”. Oczywiście byt ludzi w nich zatrudnionych w ogóle nie obchodził wprowadzających nowe, rynkowe zasady gospodarcze.

Główna lekcja z chińskiego wstrząsu giełdowego to zrozumienie konieczności przywrócenia rynkowi kapitałowemu jego podstawowej, pierwotnej funkcji: instrumentu przyciągania pieniędzy firm z dobrymi intencjami.

Z pewnym przerażeniem obserwuję, jak rozmaite środowiska lewicowe, zaczynając od redaktor naczelnej Strajk.eu, dają kredyt zaufania prezydentowi Andrzejowi Dudzie. Mam wrażenie, że po latach „straszenia PiS-em” rozpoczął się okres „tylko nie PO”, który prowadzi nas wszystkich na manowce. Przede wszystkim dlatego, że opowieść o „socjalnym PiS” to wielka ściema.

W lipcu przypomniałem ponurą historię „25-lecia naszej wolności” z punktu widzenia polityki wobec kolei. Warto jednak pamiętać, że – nie umniejszając odpowiedzialności każdej kolejnej ekipy rządzącej i każdego z ministrów do spraw transportu – kolej wykoleiliśmy po trochu wszyscy.

O tym jak nie było żadnego zamachu stanu na Ukrainie, o tym kto walczy w Donbasie, o dezercjach, o nowym języku i nowej politycznej atmosferze za Bugiem, o oligarchii i klanach politycznych, o roli Rosji, która nie jest żadną biedną ofiarą amerykańskiego imperializmu oraz o jankeskiej soldatesce, która szkoli walczących…

Nieprawda, że państwo polskie nie jest opiekuńcze. Jest. W stosunku do banków.

Hiszpańska prawica przypomniała sobie o swoich faszystowskich korzeniach. Post-frankistowska Partia Ludowa buduje nowy dyktatorski reżim i łamie prawa człowieka. Niestety, na reakcję „społeczności międzynarodowej” nie ma co liczyć.

Z Timem Horvathem, jednym z założycieli Europejskiej Kampanii na Rzecz Demokratycznego i Publicznego Systemu Bankowego, rozmawia w Litomerzycach Bojan Stanisławski.

Już drugi raz obywatele i obywatelki Grecji odrzucili dyktat międzynarodowej finansjery. Wydaje się, że tym razem ostatecznie. Co dalej po OXI – jeszcze nie wiadomo. Pewne jest jednak to, że podjęto słuszną decyzję.

Nazywanie greckiego referendum „desperackim sposobem zwłoki” i krytyka Syrizy za „niekonsekwencję” marksizmu jest dzisiaj absurdalna z co najmniej kilku powodów. Najważniejszy – to szacunek dla demokratycznych procesów. Ale nie tylko.

Prokrastynacja nie popłaca, zwłaszcza w polityce. Tsiprasowi udało się odłożyć w czasie kwestię konfrontacji z Troiką, ale niczego szczególnego w tym czasie nie osiągnął. Referendum to kolejny, desperacki już doprawdy, sposób zwłoki. Niestety, obawiam się, że cudu pod Akropolem premier Grecji w najbliższym tygodniu się nie doczeka. Realna władza polega na rządzeniu. Sugerowałbym,…

W Barcelonie umarł 6-letni chłopiec, ofiara dyfterytu – choroby, którą udało się zatrzymać dzięki  wynalezieniu i upowszechnieniu szczepionki. Oczywiście, nie wszędzie. Dwa lata temu na tę samą chorobę umarło troje dzieci w Indiach, nie wzbudzając żadnego zainteresowania mediów.