Polityczna dominacja PiSu jest ciężkim doświadczeniem nie tylko dla słabej i podejmującej nerwowe próby znalezienia wyjścia z impasu polskiej lewicy. Trudne chwile przeżywają również, a może przede wszystkim liberałowie, dla których sukcesy obecnej władzy są bankructwem totalnym. Do piachu poszedł liberalno-demokratyczny model państwa – demontowany i zastępowany narodowo-autorytarnym. Pogrzebane zostały też recepty na gospodarczy rozwój. Wszystkie hasełka Leszka Balcerowicza spisane w pozycjach zalegających na półkach i zwojach mózgowych warszawskiej elity mają wartość co najwyżej muzealną.
Rządy ekipy Kaczyńskiego pokazały, że transfery socjalne nie tylko redukują ubóstwo i podnoszą poziom życia, ale można je pogodzić ze zrównoważonym budżetem i wzrostem gospodarczym. Oczywiście, reformy wymaga jeszcze system podatkowy tak, aby jego płatnikami byli przede wszystkim bogaci obywatele i generujące wysokie obroty podmioty gospodarcze, jednak nawet na tym etapie trzeba uczciwie przyznać, że twardy neoliberalizm został złożony do grobu.
Nie może tego znieść Jakub Bierzyński, czego daje wyraz w wywiadzie udzielonym dziennikowi „Polska The Times”. Lektura tej rozmowy jest doświadczeniem niezwykłym. Nawet w tej naszej polskiej żurnalistyce politycznej rzadko można ujrzeć tak dramatyczne odklejenie do rzeczywistości, której Bierzyński zaprzecza z wielką mocą.
Jakub Bierzyński podkreśla w wywiadzie, że czuje się człowiekiem spełnionym. Trochę to zabawne, bo niemal w każdej kolejnej wypowiedzi ukazuje się jako facet, który nie może się pogodzić, że jego wartości okazały się gówno warte. Ten przedsiębiorca i inwestor był jednym z architektów dwóch projektów politycznych – Nowoczesnej i Wiosny. Pierwszy, siermiężnie wolnorynkowa Nowoczesna, jest już tylko wspomnieniem. Drugi – również liberalna, ale ocierająca się o lewicę Wiosna Roberta Biedronia, rozpaczliwie walczy o polityczne przetrwanie.
Tezy stawiane przez Bierzyńskiego to litania boleści wymieszanych z życzeniami. O programie 500 plus, który wydobył z biedy kilkaset tysięcy osób, ekspert Wiosny mówi „masowa korupcja polityczna”, nie wykazując choćby śladowej refleksji nad wcześniejszym niedoborem świadczeń socjalnych, który sprawił, że ludzie poszli za Kaczyńskim, kiedy ten obiecał pięć stów.
Bierzyńskiego nie obchodzi człowiek i jego dola. W żadnym momencie jego perspektywa nie obejmuje zwykłego obywatela, któremu świadczenia socjalne pozwoliły złapać oddech i odzyskać godność.Przez cały wywiad płynie na fali swoich fantazji, powtarza mantrę o nadchodzącym krachu – budżetowym i gospodarczym.
„Wszystko posypie się w ciągu miesiąca: zabraknie pieniędzy na wypłaty podstawowych świadczeń społecznych, zakłady zaczną bankrutować, firmy już nie wytrzymują potwornych obciążeń biurokratycznych, jakie zostały na nie nałożone” – zaklina Jakub Bierzyński
Zatrzymajmy się w tym momencie. Nie wiem, na jakiej podstawie ten ekspert i przedsiębiorca uroił sobie, że załamanie gospodarcze doprowadzi do niewypłacalności państwa i ekonomicznego kolapsu. Poprzedni rok zakończył się nadwyżką w bilansie wydatków i przychodów. A w czasie kryzysu państwo, i jest to rzeczą zupełnie normalną, zadłuża się, aby utrzymać wydatki socjalne, które stabilizują konsumpcję. A konsumpcja stymulowana przez socjal napędza popyt wewnętrzny, nawet jeśli zarobki idą w dół, to obywatele nadal mają środki na zakupy, przez co gospodarka szybciej wychodzi na prostą. 500 plus, wbrew temu co wygaduje nasz bohater, świadczenie to jest przydatnym stabilizatorem i narzędziem reagowania podczas spowolnienia.
Wreszcie, Bierzyński sięga po stare, sprawdzone narzędzie dezorientacji – opowieść o powtórce z Grecji, według której kryzys, którego doświadczają tamtejsi obywatele był wynikiem rozbudowanych wydatków socjalnych. To oczywiście kłamstwo, bo poziom socjalu przed 2008 rokiem był tam znacznie niższy jeśli chodzi o procent wydatków budżetowych, niż we Francji, Belgii, Austrii czy RFN. I myślę, że Bierzyński doskonale sobie z tego zdaje sprawę. Dlaczego więc powtarza bzdury? W moim przekonaniu jego celem jest podważenie poparcia społecznego do transferów socjalnych, które deklaruje ponad 2/3 obywateli. Budowanie skojarzenia socjal=katastrofa gospodarcza to narzędzie stosowane przez liberałów na całym świecie.
Wypowiedź Bierzyńskiego jest symptomem kryzysu trawiącego partię Wiosna, jeszcze do niedawna ugrupowania bardzo uważnego na poziomie spójności przekazu medialnego. Teraz formacja Biedronia, ustami wiceprezesa Dariusza Standerskiego odcina się od swojego człowieka, deklarując, że jego wypowiedzi są „niezgodne z wartościami i programem Wiosny”. To oczywiście dobra reakcja, jednak należy sobie zadać pytanie -co osobnik wyjęty z formaliny lat 90-tych robił jako ekspert w formacji chcącej uchodzić za postępową?
Sutrykalia
Spektakularne zatrzymanie Prezydenta Wrocławia Jacka Sutryka przez funkcjonariuszy CBA w z…
Kot po raz pierwszy się z tobą zgadzam!
No nareszcie na tym portalu tekst w 100% prawdziwy, rozsądny i bez zajoba na punkcie lgbtbmw czy innych migrantów.
A Biedroń to nie pochodzi przypadkiem z konserwacji spirytem z lubelskiego Polmosu? Przecie to tak książę biłgorajski kapitał na swój RPP zbierał.
I Wiosna jest kopią RPP. Nieudolną i zmanierowaną…
„jednak należy sobie zadać pytanie -co osobnik wyjęty z formaliny lat 90-tych robił jako ekspert w formacji chcącej uchodzić za postępową?”
Najbardziej reakcyjnymi i stanowiącymi największe zagrożenie dla lewicy nie są ugrupowania tzw. „skrajnej prawicy” (cokolwiek to znaczy, bo nierzadko są posunięte dość daleko w lewo jak na obecne standardy), lecz wszelkiej maści liberalni i libertariańscy łże-postępowcy. Tych należy się wystrzegać się i zwalczać.
Czyli styropian?
@Nikt. Nie. Największym problemem są te ugrupowania, które sądzą że lewicowość zaczyna się i kończy na prawach lgbt, aborcji i migrantach, a gospodarka ma być królestwem wolnego rynku. Prawicowi publicyści nazywają owych lewicą, a to jest największe zagrożenie dla rzeczywistej lewicy.