Ambasada bezwstydu

70. rocznicę proklamowania przez Dawida Ben Guriona niepodległości Izraela uświetniło dziś przeniesienie ambasady Stanów Zjednoczonych z Tel Awiwu do Jerozolimy. W języku praktyk dyplomatycznych oznacza to uznanie przez Waszyngton Jerozolimy za oficjalną stolicę Izraela, wbrew prawu międzynarodowemu, które uznaje wschód miasta za nielegalnie okupowany przez Izrael, przeznaczony na przyszłą stolicę niepodległego państwa palestyńskiego. Instytucje prawa międzynarodowego oraz rządy poszczególnych państw wielokrotnie odrzucały izraelskie pretensje do „zjednoczonej Jerozolimy” jako stolicy „państwa żydowskiego”, za taką uznając niezmiennie Tel Awiw. Trzeba jednak pamiętać, że to nie jest do końca tak, że Donald Trump podjął w grudniu ubiegłego roku decyzję o przeniesieniu ambasady. Tę decyzję podjął już Bill Clinton, a wszyscy kolejni prezydenci ją od tamtego czasu „tymczasowo odkładali”. Trump zdecydował raczej o „odwieszeniu”Czytaj dalej >>>

autor Jarosław Pietrzak — 14/05/2018 — 0 komentarzy — Komentarz dnia

Nieprzyjazne środowisko i pokolenie Windrush

Brytyjska ministra spraw wewnętrznych Amber Rudd podała się wczoraj, w niedzielę 29 kwietnia, do dymisji. Jest to konsekwencja wielkiego skandalu, który ściągnął gromy także na konserwatywną premier Theresę May. Windrush generation, „pokolenie Windrush” – hasło to nie schodzi z nagłówków gazet i czołówek telewizyjnych serwisów informacyjnych w Wielkiej Brytanii.

autor Jarosław Pietrzak — 30/04/2018 — 1 komentarz — Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Szyici i sunnici – odwieczny konflikt?

Pomiędzy dwiema głównymi gałęziami islamu istnieją poważne różnice doktrynalne, których korzenie sięgają VII wieku. Ale czy naprawdę najlepszym sposobem na rozumienie napięć w regionie jest studiowanie historii islamskiej teologii? A co, jeśli obecny kształt napięć pomiędzy krajami, które tradycyjnie opisywane są rozmieszczaniem po dwóch stronach tej opozycji jest tak długowieczny, że… sięga zaledwie końca lat 70. XX wieku?

autor Jarosław Pietrzak — 27/04/2018 — 0 komentarzy — Konfrontacje, Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Brazylia: mechanizm liberalnego populizmu

23 marca premierę na Netfliksie miał drugi po Narcos serial brazylijskiego reżysera i producenta José Padilhi stworzony przez niego dla tej platformy, tym razem w duecie z Eleną Soarez. O Mecanismo, w Polsce pod mniej zwięzłym tytułem Dobrze naoliwiona maszyna, oparty jest na sensacyjnych wydarzeniach znanych jako Operação Lava Jato (Operacja Myjnia Samochodowa), czyli największej aferze korupcyjnej w historii nie tylko Brazylii, ale najpewniej świata.

autor Jarosław Pietrzak — 22/04/2018 — 1 komentarz — Konfrontacje, Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Zniszczona miejscowość Bajt Hanun, północna Strefa Gazy, 2015, źródło pixabay

Biedni Polacy patrzą na Gazę

“Izraelska prawica zachowuje się skrajnie nieodpowiedzialnie, gotowa podpalić region, żeby nabić sobie punktów w sondażach. Strzelanie przez snajperów do osób nieuzbrojonych to morderstwo. Nie powinniśmy milczeć. Masakra w Gazie powinna być przedmiotem międzynarodowego śledztwa”. To twitterowy wpis Adriana Zandberga z 31 marca, reakcja na „Masakrę Paschalną” (określenie krytycznego izraelskiego politologa Neve’a Gordona), której izraelska armia dokonała dzień wcześniej, strzelając do nieuzbrojonych cywili protestujących pokojowo w pobliżu zasieków oddzielających poddaną już jedenasty rok bezwzględnej blokadzie Gazę od Izraela.

autor Jarosław Pietrzak — 11/04/2018 — 3 komentarze — Polecane, Publicystyka

Protest przeciwko Michelowi Temerowi, w obronie Dilmy Rousseff / fot. Flickr

Planalto 2018

W 2018 roku w co najmniej trzech krajach będą miały miejsce wybory, których znaczenie wybiegnie daleko poza tych krajów granice. O ile w Rosji raczej nie będzie niespodzianek, to wyniki wyborów we Włoszech (parlamentarne) i w Brazylii (prezydenckie, do Kongresu Narodowego i władz stanowych) są znacznie trudniejsze do przewidzenia. Sytuacja polityczna we Włoszech jest chaotyczna, młodzi mają zdecydowanie dość status quo, a system bankowy wisi na włosku. Od Włoch może się zacząć kolejna fala wstrząsów targających całą strefą euro (lub Unią Europejską w ogóle). Jednak największą enigmą tego roku są wybory w Brazylii, których rezultat może przesądzić o losach lewicy na całym kontynencie południowoamerykańskim na nie wiadomo jak długo.

autor Jarosław Pietrzak — 22/02/2018 — 0 komentarzy — Polecane, Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Strefa Gazy zniszczona przez wojsko izraelskie / fot. indymedia.ie

Kryzysu dyplomatycznego nie było

Za sprawą ustawy o IPN polscy antyfaszyści o mały włos nie znaleźli się w Warszawie w kuriozalnym położeniu: zmuszeni do obrony przed polskimi rasistami ambasady najbardziej rasistowskiego państwa świata; do obrony przed tymi, którym faszyzm w Polsce dopiero się marzy – ambasady państwa będącego wzorem i ideałem dla rasistowskiej, faszyzującej prawicy na całym świecie. Tej w Polsce też, tylko ta polska jeszcze nie wymyśliła, jak przezwyciężyć wewnętrzną sprzeczność między podziwem dla bezwstydu, z jakim Izrael stosuje przemoc wobec „niewłaściwej rasowo” ludności na kontrolowanym przez siebie terytorium, a własnym „tożsamościowym”, „organicznym” przywiązaniem do tropów antysemickich.

autor Jarosław Pietrzak — 17/02/2018 — 6 komentarzy — Konfrontacje, Polityka i społeczeństwo, Polska, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Katalonia i kryzys neoliberalizmu

21 grudnia odbyły się w Katalonii wybory do lokalnego parlamentu narzucone siłą przez rząd Mariano Rajoya w Madrycie (pierwszy raz w historii zastosowano art. 155 postfrankistowskiej konstytucji pozwalający rządowi centralnemu zawiesić autonomię regionu i przejąć nad nim bezpośrednią kontrolę). Frekwencja była niezwykle wysoka – głosowały cztery piąte uprawnionych. Głosując w takiej liczbie, Katalończycy obalili jeden z centralnych wątków skierowanej przeciwko separatystom kampanii propagandowej prawicowego rządu w Madrycie i głównych ogólnohiszpańskich mediów: że niepodległości Katalonii żąda hałaśliwa mniejszość populacji regionu, która agresywnie odebrała przestrzeń publiczną „milczącej większości”.

autor Jarosław Pietrzak — 28/12/2017 — 3 komentarze — Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Uchodźcy Rohingya / fot. Wikimedia Commons

Wątpliwości birmańskie

Jak długo do odpowiedzialności za zbrodnie wojenne, czystki etniczne, zbrodnie przeciwko ludzkości nie zaczniemy wzywać Bushów, Blairów, Obamów, Sarkozych i Netanjahów tego świata, a jedynie śniadych lub ciemnoskórych polityków na wpół upadłych państw Afryki czy Azji, tak długo te wybiórcze namiętności do „praw człowieka” nie będą miały wiele wspólnego ze sprawiedliwością, dużo za to z neokolonialną dominacją.

autor Jarosław Pietrzak — 03/10/2017 — 2 komentarze — Konfrontacje, Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Al Dżazira na celowniku Saudów

Na początku czerwca Arabia Saudyjska skłoniła swoich sojuszników w Zatoce Perskiej (Zjednoczone Emiraty Arabskie i Bahrajn) oraz swoje państwa klienckie (Egipt, szczątkowe rządy Jemenu i Libii) do zerwania wszelkich stosunków i zapoczątkowania międzynarodowej izolacji swojego maleńkiego sąsiada – Kataru.

autor Jarosław Pietrzak — 12/07/2017 — 2 komentarze — Felietony, Polecane, Polityka i społeczeństwo, Publicystyka, Sprawy międzynarodowe

Manifest Partii Pracy

Na tydzień przed oficjalnym ogłoszeniem do mediów wyciekł tekst Manifestu wyborczego Partii Pracy pod przewodnictwem Jeremy’ego Corbyna. Ponieważ tekst, zatytułowany For the many not the few (Dla wszystkich, nie dla nielicznych) wyciekł do prawicowego „The Telegraph” i od dawna jawnie anty-Corbynowskiej BBC, wyciek jest być może kolejnym epizodem „wojny domowej” w szeregach Labour Party, kolejną świnią podłożoną Corbynowi przez blairystowskie skrzydło partii. Uważa się, że głównym autorem 43-stronicowego dokumentu jest Seumas Milne, były publicysta m. in. „The Guardian”, odpowiedzialny w sztabie Corbyna za komunikację.

autor Jarosław Pietrzak — 15/05/2017 — 3 komentarze — Polecane, Polityka, Publicystyka, Świat

Wybory Theresy

Theresa May objęła funkcję premier Wielkiej Brytanii po dymisji Davida Camerona. Skompletowała najbardziej prawicowy gabinet, jaki Westminster widział od czasu zakończenia II wojny światowej, gabinet, który – ze swoją fiksacją na punkcie „twardego Brexitu” – zaczął realizować politykę znacznie odbiegającą od programu, z którym Partia Konserwatywna jeszcze pod przywództwem Davida Camerona wygrała ostatnie wybory. May wielokrotnie (ostatni raz w swoim wystąpieniu bożonarodzeniowym) stanowczo odrzuciła wszystkie wezwania do przyspieszenia wyborów, które według ustawowego kalendarza powinny mieć miejsce w roku 2020. Dziś, 18 kwietnia, w niespodziewanym wystąpieniu transmitowanym na żywo z Downing Street, premier May wykonała kolejną woltę, niczym w sprawie swojego stosunku do wyjścia kraju z Unii Europejskiej (przed referendum opowiadała się za pozostaniem w UE). Ogłosiła konieczność rozpisania nowych wyborów,Czytaj dalej >>>

autor Jarosław Pietrzak — 18/04/2017 — 0 komentarzy — Komentarz dnia

autor: Jarosław Pietrzak